Etang Leonard 2011

“You can’t win them all” is een oud engels gezegde. Dit gezegde is voor mij de afgelopen week van toepassing geworden. Wat een rampweek heb ik gehad…Na ruim 725 km te hebben gereden vanuit Den Haag kwamen we aan op de plaats van bestemming. Op het eerste oog leek ons niets in de weg te staan voor een leuke en succesvolle week. De eigenaar Steve en zijn vrouw Liz zijn hele aardige mensen en het meertje (4 ha) zag er op het eerste oog uitdagend uit. Hier komt bij dat het huisje wat we erbij kregen meer dan aardig was. Een complete keuken met twee slaapplaatsen en een open haard en TV zijn een luxe die je niet vaak treft. Op het moment dat we het water gingen verkennen kregen we een ferme tik op ons neus….Ongeveer 80% van het water was niet dieper dan 60 cm, 15 % was maximaal 1 meter en 5% was (bij het sluisje) 1.60m. Steve gaf aan dat dit kwam vanwege de droogte van de afgelopen weken…Ik vroeg Steve om de foto’s te mogen zien van de recordvissen die daar gevangen zouden zijn. Een schub van 62 pond en een spiegel van 57 pond. Helaas kon dit niet…ik kreeg een zeer ongeloofwaardig verhaal te horen waarom de foto’s niet bestaan. Een kind van 12 jaar is in paniek geraakt met een 62 ponds schub in zijn handen en liet deze pardoes in het water vallen…mijn vraag is dan  hoe is deze vis dan ooit gewogen? En is deze vis dan slechts éénmaal in vijf jaar tijd gevangen door alleen een kind van 12?? Ook van de spiegel zijn geen foto’s in het bezit van het water…Kortom ik had mijn twijfels. En niet ten onrechte… Over de sessie kan ik daarom ook héél kort zijn. In vijf dagen heb ik drie runs gehad en twee gevangen. een schub van 7 kg en een gras van 10 kg. Peter heeft het niet veel beter gedaan…die had er drie waarvan de grootste 12 kg….maar hij had nog wel twee dikke palingen aan de boilie…Dit was zo geestdodend allemaal….Ik heb ook sterk mijn twijfels aan het huidige bestand van Leonard. Totaal zaten we er met vier man (in mijn optiek te veel voor slechts 4 ha) en hebben in vijf dagen totaal 7 vissen gevangen (12 hengels)…vandaar mijn twijfels.

Op de terugweg kwam zowaar de redding….We kwamen een boerderij tegen  met drie mooie wateren erop. We gingen poolshoogte nemen bij de boer met de vraag of wij hier misschien onze resterende twee dagen mochten vissen. Dit was geen probleem…hij verhuurde zijn karperwater wel vaker voor een appel en een ei! Ook mochten we gebruik maken van de sanitaire voorzieningen van de aangelegen camping! Prima douches en toiletten. In de laatste twee dagen hebben we veel meer runs en karpers gevangen dan de voorgaande vijf dagen kan ik je vertellen. Of dit water in de toekomst ook een “officieel” betaalwater gaat worden… dat weet ik niet. Ik heb in ieder geval de gegevens doorgestuurd naar ECG en wellicht kunnen jullie in de toekomst ook van dit kleine paradijs genieten. het mooiste meertje was 2 ha met een schitterend eiland erin. Het record was volgens de boer 22 kg en het bestand (wat uit 1973 stamt) is over de 250 karpers met een gemiddeld gewicht van 20 pond.