Eindelijk….een weekje vissen nu zonder direct een camera die in mijn nek staat te hijgen. Ik wilde deze sessie mede gaan gebruiken om eens wat te experimenteren met onderwaterfilmen. Dit viel helaas al snel in het water omdat de laptop het begaf.
Hier werkte alles nog….
Het vissen zelf is op Little Christophe niet echt moeilijk als je de juiste plekken weet. Dus de aanbeten kwamen in een rap tempo vanzelf wel. Het eigenaardige is wel dat ‘s avonds alles stil viel! In de nacht werd er niet gevist omdat we overdag al meer dan genoeg runs kregen. Vanaf een uurtje of 10.00 uur in de ochtend begonnen de runs zich aan te dienen en dit liep zo door dus tot een uurtje of 20.00 uur in de avond. Op dag 3 kreeg ik een run die direct bij aanslag dwars door de slib ging! Ik bedacht me geen moment en stapte direct de boot in (om het gevaar van lelies te ontwijken). De vis was enorm sterk! Hij trok de boot (een behoorlijke platligger!) ruim 30 minuten voor en dook elke keer de 5 á 6 meter diepte in. Dit zou zomaar mijn recordvis op Christophe kunnen zijn…De schubkarper genaamd Déna (deze recordschub van Christophe is momenteel minimaal 23 kg). Helaas…ik heb de karper niet mogen aanschouwen….vlak onder de boot schoot de haak uit het niets los….wat een teleurstelling was dit!
De echte Déna (ik heb jaren geleden de karper vernoemd naar
de dochter van Peter en Jorieke)
had ik dan gelukkig weer wel in de boot…;-)
Na dit avontuur kwamen gelukkig nog wel wat mooie karpers op de kant. Wat mij wel opviel was dat er dit jaar redelijk wat beschadigde karpers tussen zaten. Sommige bekken waren gewoon gescheurd! Ik snap niet wat voor slagers dit geweest zijn zonder enig respect voor de vis! Je moet wel erg stupide met de vis omgaan om zulke eindresultaten te krijgen. Gelukkig waren er nog vele plaatjes van vissen bij.
